به رغم پررنگ شدن گفت و گوهای صلح، اما در موضع جنگ طالبان تغییری نیامده است. قوت جنگ به همان صورت اول اش باقی است. تقریبا همه ی کشور در آتش جنگ می سوزد. در این بین، آنچه که بی پیشینه خوانده می شود، ناامنی های شمال است. شمالی که در سیزده سال گذشته از […]

به رغم پررنگ شدن گفت و گوهای صلح، اما در موضع جنگ طالبان تغییری نیامده است. قوت جنگ به همان صورت اول اش باقی است. تقریبا همه ی کشور در آتش جنگ می سوزد. در این بین، آنچه که بی پیشینه خوانده می شود، ناامنی های شمال است. شمالی که در سیزده سال گذشته از امنیت نسبی برخوردار بود. جنگ و تهدید تروریستان هنوز در ولایات بغلان، کندز، بدخشان، فاریاب، بادغیس ادامه دارد. تهدید تررویستان، هنوز از سر مردم افغانستان دست بردار نیست.
یک عضو شورای عالی صلح گفته  است که در دور دوم گفت و گوهای صلح که قرار است در چین برگزار شود به طالبان پیش نهاد آتش بس می دهند تا میزان وفاداری طالبان از رهبری شان را سنجیده باشند. خوب، اما چینن چیزی میسر است؟ به باور شماری، طالبان برای اینکه امتیازگیری داشته باشند، از جنگ و اخلال گری دست بردار نخواهند بود.
در همین حال جنرال عبدالرشید دوستم معاون اول ریاست جمهوری در سفرش به شمال کشور گفته است که طالبان را هرگز برادر نمی خواند زیرا آنها مردم بیگناه را می کشند و مرتکب جنایات جنگی می شوند.

سید حشمت الله سروری، این موضوع را با حضور آقای عظیم محسنی و خانم فوزیه رووفی اعضای مجلس نمایندگان در برنامه کنونی آخرخط به بحث و بررسی گرفته است.