امسال خونین ترین و ناامن ترین سال برای نیروهای امنیتی و شهروندان افغانستان، طی یک دهه گذشته بود. مخالفان مسلح دولت در ماهای گذشته، جدی ترین حملات خود را بر مواضع دولتی و مردمی در ولایات مختلف کشور آغاز کرده اند. نتیجه حملات طالبان بر مواضع دولتی و مردمی فجایعی در شماری از ولایات کشور […]

امسال خونین ترین و ناامن ترین سال برای نیروهای امنیتی و شهروندان افغانستان، طی یک دهه گذشته بود. مخالفان مسلح دولت در ماهای گذشته، جدی ترین حملات خود را بر مواضع دولتی و مردمی در ولایات مختلف کشور آغاز کرده اند. نتیجه حملات طالبان بر مواضع دولتی و مردمی فجایعی در شماری از ولایات کشور از جمله بدخشان و ولایات شمالی بوده است.
به باور آگاهان، طالبان یک سیاست منظم و هدفداری را دنبال می کند که به راحتی قابل فهم است. طالبان می خواهند جنگ را در گستره جغرافیای افغانستان از جمله ولایات شمالی توزیع کنند. هم اکنون در مناطق مختلفی از ولای های شمالی کشور جنگ به شدت جریان دارد و احتمال سقوط شماری از ولسوالی ها در این ولایت به شدت وجود دارد.
از سوی هم، ظاهرا طالبان در مذاکرات صلح نیز به نحوی رفتار کرده اند که همیشه موضع برتر را برای خود نگه داشته اند.

با همه ی این ها، به باور مردم و آگاهان امور، ادامه چنین وضعیتی از هرنظر هزینه سنگین انسانی و مالی بر دولت تحمیل خواهد کرد و دولت افغانستان باید به سیاست های نظامی و دفاعی خود در مقابل طالبان بازنگری کند.

بشیر عظیمی این موضوع را در این برنامه آخرخط با آقایان محمد علی اخلاقی عضو مجلس نمایندگان و توریالی غیاثی آگاه سیاسی، به بحث و بررسی گرفته است.