یک تحقیق تازه انستتیوت مطالعات استراتیژیک افغانستان نشانی می دهد که دادگاه های افغانستان ظرفیت حل دعوا و منازعات بر سرِ زمین میان شهروندان را از دست داده است. هادی ایوبی پژوهشگر این تحقیق گفته است که در منازعات بر سر زمین در افغانستان پنج کتگوری مختلف مردم دخیل استند که در یک رابطه‌ غیرقانونی […]

یک تحقیق تازه انستتیوت مطالعات استراتیژیک افغانستان نشانی می دهد که دادگاه های افغانستان ظرفیت حل دعوا و منازعات بر سرِ زمین میان شهروندان را از دست داده است.

هادی ایوبی پژوهشگر این تحقیق گفته است که در منازعات بر سر زمین در افغانستان پنج کتگوری مختلف مردم دخیل استند که در یک رابطه‌ غیرقانونی منازعات در این حیطه را ریشه ‌دار و پردامنه کرده ‌اند.

غاصبان زمین، مقام‌های فاسد دولتی، دلالان، اعضای با نفوذ و قدرت ‌مندِ خانواده ‌های پدرسالار، عودت کنندگان و ساکنان محلی و مهاجران شغلی به گفته‌ او گروه ‌هایی استند که در این تحقیق عاملان منازعات زمین شناخته شده ‌اند.

او تاکید کرده است که این گروه‌ها در تبانی با هم وضعیتی را ایجاد کرده ‌اند که منازعات بر سر زمین در بلند ترین سطح خود رسیده و دادگاه ها نیز از حل این منازعات عاجز شوند.

او با اشاره به دخالت غاصبان در منازعات زمین، افراد قدرتمند و با نفوذ را در جمع این گروه دسته بندی کرده و گفته است که این افراد با استفاده از قدرت محلی ‌شان زمین‌ های دولتی و غیر دولتی را غصب کرده و میان مردم به فروش می‌ رسانند.

وی برخی مقام‌ های فاسد دولتی را عامل غصب زمین و فرار غاصبان از پیگردهای قانونی دانسته و افزوده که این دو گروه در تبانی غیرقانونی میان هم از چنگ قانون فرار می ‌کنند.

آقای ایوبی، دلالان محلی که “وکلای گذر، ملا امامان مساجد و ملِک ‌ها” را شامل می ‌شود عامل مهم دیگر منازعات یاد کرده که زمینه شکل یابی و ارایه اسناد جعلی به دادگاه ها و غصب زمین را مساعد کرده ‌اند.

درهمین حال، صیاد احمدی، رییس بخش رسیدگی به منازعات زمین در وزارت شهرسازی، دعواهای زمین را هفتاد درصد تمام منازعات خوانده که بین شهروندان صورت می‌گیرد. او می گوید که غاصبان زمین‌های دولتی یک عامل مهم منازعات زمین را در کشور شکل می ‌دهند که در جریان سال‌های گذشته بیش از هژده هزار تن از این افراد شناسایی شده ‌اند.