شماری از آگاهان سیاسی می گویند که گذشته ثبات سیاسی در کشورِ مثل افغانستان خیلی ابهام آور بوده و حتا آینده آن را نمی‌توان روشن تصور کرد. برخی هم به این باور اند که اگر ثبات سیاسی را به معنی وجود فضای سیاسی و اجتماعی آرام و قابل اعتماد، تطبیق قوانین، مدیریت و سیاست متوازن […]

شماری از آگاهان سیاسی می گویند که گذشته ثبات سیاسی در کشورِ مثل افغانستان خیلی ابهام آور بوده و حتا آینده آن را نمی‌توان روشن تصور کرد.
برخی هم به این باور اند که اگر ثبات سیاسی را به معنی وجود فضای سیاسی و اجتماعی آرام و قابل اعتماد، تطبیق قوانین، مدیریت و سیاست متوازن و برابر دانسته شود در این حالت جنگ پایان یافته و رویکردها از شورش، هرج و مرج و بی‌نظمی به یک نظام با ثبات تغییر می‌کند، آنچه که در چهل سال گذشته از افغانستان رخت بربسته است.
اما آیا وضعیت موجود افغانستان نشان دهنده این است که دورنمایی آینده سیاسی پس از چهل سال ابهام و بی باوری، کشور را به ثبات پایدار می‌رساند یا نه این دورنما همچنان تار و تاریک است؟
آگاهان اقتصادی می گویند که در حال حاضر مردم افغانستان از فقر گسترده رنج می‌برند که این فقر هم محصول عدم ثبات سیاسی و ناروشن بودن آینده سیاسی در چهل سال گذشته افغانستان و به خصوص بیست سال اخیر است.
مهمانان
جنرال ضیا مجید، فرمانده قطعه محافظت ارگ ریاست جمهوری دوره داوود خان
دکتر معین گل سمکنی، رییس حزب حق و عدالت