پس از سقوط جمهوریت و روی کارآمدن امارت در افغانستان، بسیاری از نهادهای کمک‌رسان کشور را ترک کردند؛ اما، ده‌ها نهاد امدادگر بین‌المللی دیگر در کشور ماندند و سرگرم فعالیت کمک‌رسانی به‌نیازمندان هستند. به‌تازگی سازمان ملل آماری را نشر کرده و گفته که دست‌کم۳۰ تن از کارمندان بشردوستانه طی دو سال پسین در افغانستان کشته شده‌اند.

او در پیام به‌مناسبت روزجهانی  بشردوستی این موضوع را مطرح کرده‌است: ″در دو سال گذشته، حدود ۳۰ تن از کارمندان بشردوستانه در افغانستان کشته شده‌اند. بیشتر کارمندان قربانی، واکسیناتوران و خنثاکنند‌گان ماین بودند. کارمندان بشردوستانه حین انجام وظیفه، دست‌خوش خطرات پیوسته اند و این پذیرفتنی نیست″.

آقای دانیل آندرس ضمن این که گفت در حال‌حاضر نیازهای بشری در کشور به‌بالاترین سطح رسیده، تاکید می‌کند که در نبود کارکنان بشردوستانه در افغانستان میلیون‌ها انسان به‌نیازهای حیاتی دسترسی نخواهند داشت: ″در نبود کارمندان بشردوستانه در افغانستان، میلیون‌ها انسان به‌نیازهای ابتدایی که یک فرد برای ادامه‌ی زند‌گی نیاز دارد؛ دست‌رسی نخواهند داشت″.

درهمین‌حال، برخی از کارشناسنان حوزه اقتصاد می‌گویند که با توجه به‌شرایط کنونی شهروندان کشور، افغانستان سخت نیازمند کمک‌های جهانی است و تامین امنیت کارکنان این حوزه نیز، از مسوولیت‌های حاکمان کنونی کشور است که باید تامین شود.

قابل یادآوری است که هماهنگ‌کننده کمک‌های بشری سازمان ملل هشدار داده که منابع تمویلی در حال خشکیدن است و این امر، زندگی و سلامت میلیون‌ها انسان را تهدید می‌کند. این همه در حالی‌است که بربنیاد واپسین گزارش‌های نهادهای امدادگر بین‌المللی در افغانستان، دست‌کم ۲۸ میلیون تن یا دو سوم جمعیت کشور نیاز به‌توجه و کمک جهانیان دارند.