وزارت صحت عامه به پیشواز از بیست و هشتم جولای، روز جهانی زردی سیاه یا “هیپاتیت”، خواستار اقدام عاجل برای کاهش انتانات و مرگ های ناشی از این بیماری شده است.

عمده ترین راه انتقال بیماری زردی سیاه یا “هیپاتیت” از طریق دهان مدفوع یعنی در مناطقی که بهداشت رعایت نشده و پس از دستشویی، دست ها با آب و صابون شسته نمی شود و با همان دست غذا خورده می شود، این ویروس به راحتی انتقال می یابد.

همچنین این بیماری در اثر آب، غذاها و شیر آلوده و همچنین در اثر خوردن گوشت نیم پخته ماهی یا غذاهایی که به وسیله اشخاص مبتلا آماده می‌ شود، انتقال می یابد.

افراد مبتلا به هیپاتیت یا زردی سیاه همیشه تمامی علایم بیماری را نشان نمی ‌دهند. زردی پوست و سفیدی چشم ها، احساس خستگی و کوفتگی، درد در ناحیه بالا و طرف راست شکم، کاهش اشتها و وزن، تب، تهوع، اسهال، استفراغ، درد مفاصل، تیره شدن رنگ ادرار و بی ‌رنگ شدن مدفوع، از نشانه های بارز زردی سیاه است.

در همین حال وزارت صحت عامه با نگرانی از شیوع این بیماری در افغانستان به ویژه در میان معتادان مواد مخدر؛ بر مبارزه علیه این ویروس تأکید می کند.

ناجیه طارق معین وزارت صحت عامه می گوید که سالانه یک و نیم میلیون انسان در سراسرجهان به این مرض مصاب می شوند. به گفته ی او، در حال حاضر چهارصد میلیون انسان در سراسر جهان به این مرض مصاب اند. به گفته ی معین وزارت صحت عامه، هر روز چهار هزار انسان در سراسر جهان به سبب هیپاتیت یا زردی سیاه جان شانرا از دست می دهند.

پیچکاری های ملوث راه عمده ی انتقال ویروس هیپاتیت نوع بی و سی در نزد انسان ها است. ویروس این بیماری در عین گروه ویروس های عامل تب خال و چیچک قرار دارد. واکسین های هیپاتیت از سال ۱۹۸۰ مورد استفاده قرار دارد. گفته می شود که  این واکسین در وقایه انکشاف انتان در نزد اطفال و کلان سالان موثر است.

معاون وزارت صحت عامه می گوید که بیش از یک هزار واقعه ی هیپاتیت که پنجاه درصد آن در معتادان مواد مخدر است در افغانستان دیده شده است و این رقم نگران کننده است.

بیست و هشتم جولای برابر است با روز جهانی هیپاتیت یا زردی سیاه. سازمان صحی جهان روز بیست و هشتم جولای را به این نام مسما کرده است و از سال ۲۰۱۰ بدین سو همه ساله از این روز در سراسر جهان یاد آوری می شود.