آزادی بیان وفعالیت رسانه های آزاد در کشور، یکی از دست آوردهای مهم دولت و مردم افغانستان طی یک دهه ی گذشته پنداشته می شود. دراین یک دهه خبرنگاران زیادی قربانی خشونت ها و نا امنی ها در افغانستان شدند و شمار زیادی بارها مورد خشونت قرار گرفتند.
به تازه گی اما، نظرسنجی تازه ی نهاد “نی” یا حمایت کننده ی رسانه های آزاد افغانستان نشان می ‌دهد که شمار زیادی از خبرنگاران افغانستان از وجود سانسور در این کشور شاکی استند.
در این نظرسنجی ۳۳۵ خبرنگار از ۲۵ ولایت اشتراک داشته اند. در نظرسنجی نی،  ۷۲ درصد خبرنگاران گفته اند که در افغانستان سانسور وجود دارد، ۱۴ درصد گفته اند گهگاهی سانسور وجود دارد و تنها ۱۳ درصد وجود سانسور را رد کرده اند.
به باور این خبرنگاران، ولایت های قندهار، هلمند، خوست، هرات، فراه، غور، بادغیس، لوگر، غزنی، لغمان، زابل، سمنگان و کندز از ولایت هایی استند که به طور کامل در این ولایات سانسور وجود دارد.
همچنان در گزارش نی آمده است که بلخ، بامیان و بغلان از ولایت‌هایی اند که خبرنگاران گفته اند در این ولایات سانسور وجود ندارد.
خبرنگاران در این نظرسنجی گفته اند که دولت معمولا در خبرهای نظامی،  سپس اخبار سیاسی و بعدا خبرهای عدلی و قضایی سانسور را بر رسانه ها اعمال می ‌کند.
خبرنگاران گفته اند که آنها گاهی درخبرهای مربوط به جنایات حقوق بشری، اخبار نظامی و قاچاق مواد مخدر دست به خود سانسوری می ‌زنند.
به اساس این نظرسنجی هشدار و ترس از مخالفان مسلح نیز سبب شده که شماری از خبرنگاران در نشر تلفات مخالفان مسلح، پیروزی‌های جنگی دولت افغانستان دست به سانسور بزنند.