چندی پیش که امید های زیادی در میان شهروندان و دولت افغانستان برای مذاکرات صلح با طالبان خلق شده بود، این روزها صدای دهل و سرنای صلح در کشورخاموش به نظرمی رسد. مرگ امیرطالبان و تغییرات درساختار رهبری و تشکیلاتی این گروه، سیاست های صلح طلبانه حکومت را با اما و اگرهای بسیاری مواجه کرده است. سفر رییس جمهور در روزهای آغازین کاری حکومت وحدت ملی به عربستان، پاکستان، چین و امارات و همچنان برگزاری نخستین نشست رسمی دولت با نمایندگان طالبان خوشبینی های زیادی را برای نتیجه دادن روند صلح با طالبان درپی داشت.

حکومت پیشین همواره از عدم همکاری پاکستان و آمریکا در راستای روند صلح لب به انتقاد می گشود. چند روز پیش رهبران دولت وحدت ملی هم با لحن تندی از دو رویی پاکستان انتقاد کردند.

ازسوی دیگر، طالبان شدیدا دربرابر شهروندان ودولت افغانستان می جنگند و علاوه بر حملات انتحاری، جنگ های رو در رو و جبهه ای را در پیش گرفته اند.

درحال حاضر در چندین ولایت کشور و به خصوص چند ولایت شمالی، طالبان به گونه ی گسترده ی حضور دارند. معاون نخست رییس جمهور چندی است که در ولایت های فاریاب و سرپل درخط مقدم جنگ با طالبان قراردارد. مناطقی را که طالبان در فاریاب تصرف کرده بودند، باحضور معاون نخست رییس جمهور دوباره بازپس گرفته شد. اما مردم میگویند که حفظ این مناطق ازسوی دولت به مراتب مهم تر از بازپس گیری آن از دست طالبان است .

با این همه، پرسش و نگرانی اصلی مردم این است که با وضعیت کنونی واقعا افغانستان به کدام سمت روان است ؟

حفیظ الله مصداق، این موضوع را باحضور ” جاویدکوهستانی ” کارشناس امورنظامی، ” بشیربیژن ” کارشناس امورسیاسی و ” عبدالرحیم رهین ” عضومجلس نمایندگان، دربرنامه « آخرخط » به بحث و بررسی گرفته است.