سد سلما به عنوان یکی از بزرگ ترین زیربناهای افغانستان، سرانجام با کلید خوردن به دستان رهبران هند و افغانستان به چشمداشت چهل ساله ی مردم افغانستان، به ویژه غرب کشور پایان بخشید و دامنه ی امید گسترانید.

این نیروگاه بزرگ که در ۱۶۰ کیلومتری هرات است، با کمک ۳۰۰ میلیون دالری کشور هندوستان، با گذشتن از چندین پله ی تاریخی آباد شده است، فراوری ۴۲ میگاوات برق و آبیاری نزدیک به ۸۰ هزار هکتارزمین بهره های آن برای دولت و مردم افغانستان است.

نریندرا مودی نخست وزیر هند و محمد اشرف غنی رییس جمهوری افغانستان، امروز با گشایش سلما که آن را بند دوستی افغانستان و هند نام گذاشتند، بر نیروبخشی پیوندها، استحکام دوستی و گسترش همکاری های دو کشور تاکید کرده و در میان سخنان شان کنایه های بر نگاه سو و خرابکارانه ی برخی از کشورها که نام نبردند نیز، اشاره کردند.

این در حالی ست که، یکی از پهلوهای جنگ افغانستان تنش نیابتی میان کشورهای هند و پاکستان انگاشته شده و در این اواخر نیز، روابط کابل با اسلام آباد، برعکس دهلی قناعت بخش نبوده و روهای تاریک دارد. پس در ادامه ی بررسی روابط هند و افغانستان، در نگاهی به گشایش نیروگاه بزرگ سلما از سوی هند، آیا به این باور برسیم که افغانستان به سوی خودکفایی در حرکت است؟ بحث مان را در محور همین پرسش می گردانیم با حضور آقایان دکتر غلام قادر سکندری استاد دانشگاه و غلام فاروق مجروح نماینده ی مردم در مجلس نمایندگان.