توزیع شناس نامه های الکترونیک، رویای قشنگی که در اذهان و دل های شهروندان افغانستان با فرایند پر فراز و فرودی بیش از دو سال، به کابوس مبدل می شود. شناس نامه های الکترونیک روندی که بیش تر از کام یابی ها و ناکامی های دولت وحدت ملی، ریشه در آن دارد و رسیدن و نارسایی پیمان های دولت مردان، خوابیده در همین بستر.

این رود شیر و شکر اما، با گذشت هفته ها پیش از جاری شدنش در سرچشمه بوی خون می گیرد. دغدغه های تباری و نسبی، خواست های فراممکن و نامشروع، پا درمیانی بدخواهان بیرونی و عدم آگاهی از ارزش شناس نامه های الکترونیک، از سنگ هایی ست که فراروی آن در افتادن اند و، انگار آینده مبهم است.

به دنبال تاخیر و تعلل مسوولان و خلاف در وعده ی ۲۸ اسد، گروه هایی با شعارهای چند دسته یی، به راه پیمایی و اعتراض دست یازیدند و تنش ها و اختلافات به راه انداختند. با پهلوی جدیت تذکره ها در شرایط زمانی کنونی افغانستان، مردم کشور بی درنگ برای دستور رییس جمهور و رییس اجرایی مبنی بر آغاز این فرایند ملی-میهنی می تپند و حلقاتی، با بهانه گیری واژه ی افغان و اسلامیت، خواب به بن بست کشاندن این روند را در سر می پرورانند  و طرح پیشنهادی تعدیل در قانون ثبت احوال نفوس را بالا می کنند.

مجلس نماینده گان کشور اما، دیروز به صراحت اعلان کرد؛ بحث شناسنامه‌های الکترونیک دیگر به پایان رسیده است و هر نوع بحث در این باره بی‌فایده است و این ارج گذاری پارلمان به مصوبه ی خودش پنداشته شد.