بسیاری از تاریخ نگاران و پژوهشگران روابط بین الملل و امنیت معتقد اند که بخش کلان از بی ثباتی سیاسی، نا امنی‌ها و دست اندازی کشور پاکستان در امور داخلی افغانستان، بر آمده از دل تنش ها بر سر خط مرزی دیورند است. اما دولت افغانستان، با وجود شناخت نسبی و کمی از عوامل بحران […]

بسیاری از تاریخ نگاران و پژوهشگران روابط بین الملل و امنیت معتقد اند که بخش کلان از بی ثباتی سیاسی، نا امنی‌ها و دست اندازی کشور پاکستان در امور داخلی افغانستان، بر آمده از دل تنش ها بر سر خط مرزی دیورند است. اما دولت افغانستان، با وجود شناخت نسبی و کمی از عوامل بحران در کشور، هیچ گاه در مورد این خط با کشور همسایه در پنل گفت وگو ننشسته تا تکلیف این مرز را روشن کند.

دولت افغانستان بر اساس اصول و مکانیزم های پذیرفته شده بین المللی، همسایگی و مشترک المرزی بودنش را با پاکستان با همین مرز تعریف کرده است. اما در افغانستان ذهنیت عمومی بر این است که این خط، مرز میان افغانستان و پاکستان نیست، بلکه جز خاک افغانستان محسوب می شود. گذشته از آن، قاعده بازی نیز نزد سیاست مداران افغانستان برای به دنبال کشانیدن مردم، مخالفت با خط مرزی دیورند ترسیم شده است. اما چرا به تنش های مرزی میان افغانستان پاکستان با وجود شناخت آسیب ها پایان داده نمی شود؟

واکاوی این بحث با داوود اساس، مشاور ارشد ریاست اجرایی، محمد علی علی زاده عضو مجلس نمایندگان و عبدالشکور سالنگی، پژوهشگر روابط بین الملل.