به تاریخ ۱۳۵۸ خوررشیدی، نیروهای اشغالگر شوروی سابق به منظور بقا و دوام نفوذشان در افغانستان، به این کشور حمله کردند و افغانستان را رسما مورد تجاوز و اشغال خود قرار دادند.

آنچه که به عنوان رد پای از نیروهای اشغالگر شوروی در افغانستان، پس از سرنگونی این رژیم باقی ماند، یک میلیون  شهید و  سه میلیون زخمی و آواره بود. هنوز بسیاری از مردم افغانستان از بی رحمی های این رژیم داغ های بر دل دارند و زخم های بر جسم.

ششم جدی سال ۱۳۵۸ خورشیدی، روز که افغانستان زیر چین تانک‌های نیروهای اشغالگر خُرد شد و ارزش های بومی مردم به مسخره گرفته شد.

تجاوز شوروی به افغانستان در آن زمان، دنیا را تکان داد. مجمع عمومی سازمان ملل، شورای امنیت سازمان ملل، کنفرانس غیر متعهد ها، کنفرانس اسلامی، اتحادیۀ اروپا، اتحادیۀ افریقا، اتحادیۀ عرب و هزاران نهاد و حزب سیاسی این تجاوز را محکوم نموده، خواهان خروج فوری نیرو های شوروی از خاک افغانستان شدند و حتی احزاب «یورو کمونیستی» در اروپا که طرفدار شوروی بودند نیز این تجاوز را محکوم کردند و آن را  بر خلاف اندیشه های انترناسیونالیستی عنوان نمودند.

دو حزب کمونیست بسیار قدرتمند فرانسه و ایتالیا بر رهبری ژورژ مارشه و برلینگویر که به طرفدای از شوروی در اروپا معروف بودند، نیزاین تجاوز را محکوم و خلاف پرنسیپ های کمونیستی دانستند.