حکومت وحدت ملی یک ساله شد و ظاهرا وعده های پیشا انتخابات سران این حکومت، هیچ یک به جای گاه وفا ننشست. نا امنی ها، جنگ و بی ثباتی، که مهم ترین چالش و اولویت این حکومت شمار می شوند، به نمای روزافزون و با روهای گونه گون گسترده تر می شوند و نه تنها روز به روز گسترده و پهن تر شده و زاینده ی صدها چالش دیگر شده اند، بلکه فرصت های بزرگ و طلایی را که دولت و ملت افغانستان دارند را نیز، به چالش و نا سنگ های سنگین فراروی پیشرفت و بهگشت کشور مبدل کرده اند.

تازه ترین گزارش ها، تهاجم طالبان به زندان غزنی و فرار ۳۵۵ زندانی، تفاهم حکومت برای چه گونه گی وضعیت امنیتی دند غوری بغلان و پهلوهای آن، ادامه ی کشتار در ولایات مختلف کشور و حملات، انفجارها و درگیری هایی اند که یک هفته ی پسین سوژه ی داغ خبرها و بحث های رسانه هاست.

در طی این همه ماه ها از عمر حکومت وحدت ملی اما، همواره عملکرد دولت و دولت مردان ابهام آمیز بوده و پاسخ های مسوولین، جملات تکراری و واکنش های در حال نوسان.

در سایه ی این همه نا امیدی، نگرانی و ابهام، مردم افغانستان آرمش و رفاه را چه زمانی لمس خواهند کرد و تغییر در عملکرد دولت و شیوه ی برخورد دولت مردان با نا امنی و بی ثباتی چه وقت خواهد آمد؟

واکاوی این بحث با محمد علی اخلاقی نماینده ی مردم در مجلس، ژنرال زلمی وردک آگاه نظامی، آصفه شاداب نماینده ی مردم در مجلس و عبدالمعین معین آگاه سیاسی.