بدخشان استانی که دست کم در چهارده سال گذشته از امنیت خوبی برخوردار بوده و در شمار بقیه استان های شمال چالش جدی امنیتی تهدیدش نکرده بود، بنا بر جایگاه مهم ژیواستراتژیکش در شمال، و همچنان داشتن مرز با کشور پاکستان که متهم به حمایه ی هراس گنی در کشور است، از چهارسال به این سو نا امن شده و هرازگاهی، زیر عنوان های در پیوند به نا امنیی رسانه ها قرار می گیرد.

گذشته از وضعیت امنیتی در حال نوسان بدخشان طی چهار سال، پایان هفته ی گذشته شهرستان وردوج این ولایت به دست طالبان افتاد و دور روز پیش هم، شهرستان بهارک به دست مخالفان دولت سقوط کرد که پس از کشته شدن استاندار نام نهاد این گروه در درگیری شان با نیروهای امنیتی و بیش تر از پنجاه نفر دیگر، این شهرستان دوباره در مهار دولت درآمد. که گفته می شود، این مخالفان به شهرستان های جرم و وردوج و حوالی بهارک فرار کرده و لانه ساخته اند و نگرانی از حملات تکراری شان نیز می رود.

نا امنی شمال به ویژه بدخشان، نظریه ها و تحلیل های گونگون و مبهمی در پیوند به خودش دارد و بیش تر مردم، آگاهان و حتا شماری از نماینده گان بدخشان در مجلس باورشان این است که، نا امنی بدخشان سازمان دهی شده است و حلقاتی از درون دولت، در این بحث دخیل اند؛ به ویژه این که، پس از روی کار آمدن دولت وحدت ملی، گروه طالبان در بدخشان، بیش تر از گذشته نیرو گرفته اند.

واکاوی این بحث با عین الدین بهادری عضو اتحادیه ی حقوق دانان، عبدالمنان دهزاد روزنامه نگار و کارشناس سیاسی.