شماری از بازماندگان شهدا در یک گردهمایی در پولیگون پلچرخی اعمال تروریستی گروه های دهشت افگن را محکوم می کنند. بازداشت گاه پلچرخی جایی است که طی سال های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ خورشیدی، زندانیان سیاسی و افراد بی گناه توسط رژیم کمونستی و حامیان بیرونی شان به گونه گروهی به شهات رسیده اند. شماری […]

 

شماری از بازماندگان شهدا در یک گردهمایی در پولیگون پلچرخی اعمال تروریستی گروه های دهشت افگن را محکوم می کنند.

بازداشت گاه پلچرخی جایی است که طی سال های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ خورشیدی، زندانیان سیاسی و افراد بی گناه توسط رژیم کمونستی و حامیان بیرونی شان به گونه گروهی به شهات رسیده اند. شماری از بازماندگان شهدا و فعالان مدنی در این جا گرده هم آمده اند تا از مبارزات و فداکاری های شهدا یاد بود کنند. آنان از حکومت می خواهند که عاملان کشتار های زمان حاکمیت رژیم کمونیستی را شناسایی و به دادگاه بکشاند.

عزیز الله رفیعی فعال مدنی، اعمال تروریستی گروه های دهشت افگن را محکوم می کند و می گوید که حکومت در برابر عمل جنایت کاران چشم پوشی می کند. به باور آقای رفیعی، سکوت حکومت در برابر جنایت کاران سبب تداوم نا امنی در کشور شده است.

این فعالان مدنی از حکومت می خواهند که گورهای گروهی را در سراسر کشور شناسایی کند، تا به عنوان جنایت تاریخی ثبت شود.

سرچشمه سیه روزهای افغانستان، کودتای رژیم کمونیستی و حامیان بیرونی آن دانسته می شود. سران حزب دموکراتیک خلق در دهه پنجاه خورشیدی با تبانی اتحاد جماهیر شوروی پیشین، حکومت سردار محمد داوودخان را سقوط دادند و پس از آن هزارن انسان بی گناه را به شهادت رساندند.

در زمان حاکمیت رژیم کمونیستی، افرادی که گمان برده می شد بر ضد رژیم کار می کنند، از سوی اداره خاد یا خدمات امنیتی دولت، بازداشت و به شهادت رسانده می شد.