شماری از فعالان مدنی در کابل، بیکاری را عامل بزرگ افزیش ناامنی ها در کشور می دانند. این فعالان مدنی می گویند که حکومت برنامه ای مشخص برای اشتغال زایی و مبارزه با بیکاری ندارد و به همین دلیل جمعیت بیکاران در کشور افزایش یافته است. هم اکنون اکثریت نفوس افغانستان را جوانان تشکیل می […]

شماری از فعالان مدنی در کابل، بیکاری را عامل بزرگ افزیش ناامنی ها در کشور می دانند. این فعالان مدنی می گویند که حکومت برنامه ای مشخص برای اشتغال زایی و مبارزه با بیکاری ندارد و به همین دلیل جمعیت بیکاران در کشور افزایش یافته است.

هم اکنون اکثریت نفوس افغانستان را جوانان تشکیل می دهد. به اساس آمار تازه وزارت اقتصاد نزدیک به چهل درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی می کنند. این مسأله سبب شده است تا تروریستان به آسانی بتوانند برای هدف های تروریستی خود از افراد بیکار به ویژه جوانان استفاده کنند. شماری از فعالان مدنی می گویند که بیکاری عامل بخشی بزرگ ناامنی ها در کشور است. احمد ذکی فعال مدنی می گوید که حکومت برنامه ای مشخص برای اشتغال زایی و مبارزه با بیکاری ندارد و به همین دلیل جمعیت بیکاران در کشور افزایش یافته است.

در شانزده سال گذشته در پهلوی نقش بیکاری در افزایش ناامنی ها در کشور، مواد مخدر نیز از افراد بیکار در کشور قربانی گرفته است و هم اکنون بیش از سه میلیون تن در کشور معتاد به مواد مخدر استند. فرار جوانان به ویژه افراد تحصیل کرده از کشور نیز ریشه در بیکاری دارد که همه ساله هزاران تن از این جوانان به سبب نبود کار به امید رسیدن به زندگی بهتر به بیرون از کشور می روند و شماری این جوانان به مقصد نرسیده زندگی خود را از دست می دهند.

این در حالیست که مبارزه با بیکاری و اشتغال زایی برای جوانان از وعده های عمده رهبران حکومت بوده است. با آن که در سطوح مختلف حکومت جوانان به کار گماشته شده اند؛ اما هنوز هم شمار جوانان بیکار در کشور بلند است.