در ادامه محرومیت دختران کشور از آموزش و تحصیل، شماری از دانش‌آموزان دختر با اظهار ناامیدی از آینده تعلیمی دختران کشور، خواهان بازگشایی مراکز آموزش به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم شده‌اند.

در همین‌حال، شماری از آموزگاران می‌گویند که دختران تحصیل یافته نقش اساسی را در پیشرفت کشور دارند. آنان خواهان بازگشایی مراکز‌آموزشی به‌روی دختران نیز شده‌اند.

بیشتر از ۶۰۰ روز از محرومیت دختران کشور از آموزش می‌گذرد؛ اما، با تعهد مکرر حکومت کنونی کشور به‌حق آموزش دختران هنوزهم دروازه‌ی مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به‌روی دختران مسدود است. حالا شماری از دانش‌آموزان دختر با اظهار ناامیدی از اینده‌ی تعلیمی خود، خواهان بازگشایی مراکز آموزش به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم شده‌اند.

در همین‌حال، شماری از دانشجویان با نگرانی از ادامه محرومیت‌شان از تحصیل می‌گویند که دختران اجازه رفتن به دانشگاه را ندارند و جهانیان همچنان بیننده هستند. آنان خواستار برداشتن گام‌های عملی از سویی جامعه جهانی برای راهیابی دختران به دامه تحصیل شده‌اند.

همزمان با این، شماری از آموزگاران با ابراز تاسف از محرومیت دختران از آموزش و تحصیل می‌گویند که دختران تحصیل یافته نقش اساسی را در پیشرفت کشورها دارند.

آنان همچنان خواهان بازگشایی مراکز اموزشی به‌روی دختران شده‌اند.

از سویی‌هم، شماری از فعالان عرصه حقوق زن می‌گویند جامعه بین‌الملل تنها به‌نشست‌ها و اعلامیه‌ها داد خواهی خود برای زنان افغانستان را خلاصه نکند. آنان خواهان اقدام عملی از سوی نهادهای پیشتی‌بان آموزش برای رفع محدودیت‌های آموزشی و تحصیلی دختران در کشور شده‌اند.

گفتی‌است که شماری از دختران دانشجو و دانش‌آموز به این باوراند که اگر روند بسته‌ماندن دانشگاه‌ها و مکتب‌ها ادامه یابد، بیشتر دختران برای ادامه تحصیل به بیرون از کشور خواهند رفت. این در حالی‌است که یکی از محدودیت‌های دختران کشور عدم اجازه سفر بدون محرم است.