فقیری

از ده سال به این سو قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان، فعالیت احزاب سیاسی را رسماً اجازه داده و با توشیح قانون احزاب سیاسی به این جریان رسمیت بخشیده است.

درین روز ها از اختصاص کرسی های پارلمان به احزاب سیاسی صحبت می شود و یک بار دیگر اهمیت احزاب سیاسی را نمایان و جلب توجۀ عامه را به آن معطوف می دارد. برخی ها احزاب سیاسی را در جامعه مضر می پندارند و شمول آن را در مراکز قدرت سیاسی نه باعث بهبودی، بلکه سبب ضرر سیاسی و اجتماعی می دانند. دولت جمهوری اسلامی طبق قانون اساسی مکلف است تا برای رشد دیموکراسی و نشان دادن جامعۀ ما به حیث یک جامعۀ آزاد و مبتنی بر اصول آزادی و به دور از اختناق و سانسور در جهت تقویت دیموکراسی عمل نماید.

دولت باید در تمام زمینه ها به صورت معقول و پسندیده و مطابق قانون به احزاب سیاسی میدان بدهد و از وسایل مختلف به نفع احزاب سیاسی و فعالیت های سیاسی و مشروع و قانونی به کار گیرد. دلایل منفی مخالفان حضور احزاب سیاسی درین چند جمله خلاصه می شود:

سابقۀ بسیار بد: اکثر این مخالفان را کسانی تشکیل می دهد که سابقۀ بسیار بد و خونین احزاب سیاسی را شاهد بوده اند حزب در نظر اینها، همانا احزاب کمونیست خلق و پرچم است. که با مدح و ستایش رهبران این احزاب و شعار های به ظاهر تند و انقلابی و عکس های بزرگ و مبالغه ها و افراطی گری ها خلاصه می شد. بعد از مدت کوتاهی آن رهبر بزرگ و خلاق (تره کی) از صحنه محو می شود و یک رهبر سیاسی دیگر جای آن را گرفت. از آن رهبر و نابغۀ بزرگ دیگر اثری دیده نمی شد و عکس ها و شعار های آن بکلی از بین می رفت و آن نابغۀ بزرگ در ارگ نابود شد.

این داستان خونین که ننگ سیاست و احزاب سیاسی است از داوود تا تره کی و حفیظ الله امین و ببرک و نجیب  تکرار شد و این خاطره بد از احزاب سیاسی در اذهان مردم باقی ماند. اکثر مردم از حزب سیاسی همان سازمان های اولیه، خلق و پرچم را به یاد می آوردند و یا بی دینی و الحاد و ساز و سرود و شراب ملحدان ‌و از خدا بی خبران را، در خاطره های شان می آورند.

عدم موثریت احزاب سیاسی: آن های که به سابقۀ بسیار بد احزاب سیاسی اهمیت نمی دهند و به امروز و شرایطی جدید فکر می کنند ولی احزاب سیاسی را دارای نقش فعال و موثر نمی دانند. اینها نیز به جنبه های منفی تنظیم های جهادی و سال های حکومت مجاهدین و جنگ و آشوب تحمیلی آن زمان فکر می کنند و از همه عزت و افتخار سال های جهاد صرف نظر می نمایند.

تجدید نظر: اکنون زمان آن فرا رسیده است احزاب سیاسی که در جامعه نقش و حضور دارند و تنها در صفحۀ کاغذ محدود نیستند، باید به صورت فعال و موثر در جامعه حاضر شوند. این احزاب باید از طریق رسانه ها، همچنین از طریق دایر کردن اجتماعات و جلسات حضور خود را در جامعه نشان بدهند.

تشکیل هر ولایت و ولسوالی باید مشخص و اعلان شود. دفاتر احزاب حد اقل در هر ولایت باید مرجع طرفداران آن حزب باشد و مسوولین آن باید به صورت قانونی مطالب حامیان حزب را به مقامات ولایت مطرح نمایند هرگاه نظم و تشکیلات حزبی در مرکز و ولایات وجود داشته باشد و در همه جلسات عمومی ولایت نماینده گان احزاب مطالب قانونی خود را بیان نمایند و مشکلات حامیان حزب خود را بیان و حل کنند از یکسو قدرت و نفوذ حزب ظاهر می گردد و مردم به سوی احزاب کشانیده می شوند و به محبوبیت آن اضافه می گردد.

زمانی که حزب مطابق قانون و در خدمت مردم قرار گیرد پس همه بد بینی ها و سابقۀ بد را مردم فراموش می کنند و حزب سیاسی را خدمت گزار واقعی خود می دانند و حاضر می شوند تا کرسی های پارلمان را به آنان بدهند و یا خواستار آن گردند فضای سالم سیاسی و تطبیق دیموکراسی و آزادی رأی و بیان بدون زور و خشونت از جلوه های یک جامعۀ مرفه و آبرومند است. ما در آرزوی چنین جامعه ای استیم.