ابوبکر سبزوار

انجنیر گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی در سخنانی که بیشتر به لاف و گزاف به منظور قدرت نمایی حزبی شباهت داشت گفت که در انتخابات ریاست جمهوری آینده نقش حزب اسلامی در انتخاب رئیس جمهور تعیین کننده خواهد بود. این سخن حکمتیار چنین تعبیر شد که رئیس جمهور آینده کسی خواهد بود که از طرف حزب اسلامی کاندیدای این مقام گردد.

شکی نیست که حزب اسلامی در دوران جهاد علیه اتحادشوری یکی از احزاب قدرتمند جهادی بود و یکی از احزاب افغانستان شمول بود اما بعد از سقوط رژیم داکتر نجیب این حزب درگیر جنگ با دولت نوپای مجاهدین گردید که کشته های بسیار از غیرنظامیان به خصوص در شهر کابل بر جا نهاد.

امروز به جز حکمتیار، همه اعضای حزب اسلامی می پذیرند که اشتباهات حکمتیار در تصمیم گیری نه تنها برای خود حزب اسلامی، بلکه در مجموع برای افغانستان بسیار گران تمام شد. جنگ های داخلی وجهۀ جهاد و مجاهد را مخدوش و زیر سوال برد. به این ترتیب زمینه و فرصت برای حضور دشمنان جهاد در صحنۀ سیاسی افغانستان فراهم شد.

از سال ۲۰۰۱ به بعد حکمتیار در صف مخالف دولت افغانستان بود اما در عین حال تلاش داشت تا راهی برای یکجا شدن به حکومت نیز بیابد. کاری که علی الرغم تلاش ها و فرستادن ایلچی و قاصد به کابل در زمان حامدکرزی صورت نگرفت اما بعد از قدرت رسیدن حکومت وحدت ملی عملی شد و حکمتیار به کابل آمد.

پیوستن حکمتیار به حکومت وحدت ملی تلویحاً ابراز ندامت از گذشته است. او مدعی بود که با پیوستن به دولت، حزب اسلامی در تامین صلح و امنیت در افغانستان نقش مهم به عهده خواهد گرفت زیرا وقتی جنگجویان حزب اسلامی از جنگ دست بکشند، در میزان نا امنی ها تاثیر خواهد گذاشت اما اکنون که چندین ماه از آمدن حکمتیار به کابل می گذرد، ما نا امنی های در حال گسترش را شاهدیم. برخلاف انتظار، هیچ بخشی از طالبان از حکمتیار تبعیت نکرد.

نقش حزب اسلامی در انتخابات آینده را نیز می توان از میزان تاثیر گذاری این حزب در امنیت بعد از پیوستن آقای حکمتیار به دولت قیاس کرد. در انتخابات سال ۲۰۱۴ حکمتیار با حمایت از قطب الدین هلال به عنوان کاندای ریاست جمهوری حمایت نمود و حزب اسلامی در پیروزی هلال هیچ تردیدی نداشت. حکمتیار با نام مستعار در سایت شهادت نوشت که کاندیدای حزب اسلامی با اکثریت آراء برندۀ انتخابات خواهد شد و انتخابات به دور دوم نخواهد رفت.

اما در آن انتخابات کاندیدای حزب اسلامی فقط دو درصد از مجموع آراء را بدست آورد که این شکست سختی برای حزب اسلامی بود. در دور بعدی، هلال و بخشی از حزب اسلامی از اشرف غنی احمدزی حمایت کرد در حالی که بخش بزرگتر به رهبری عبدالهادی ارغندیوال با داکتر عبدالله عبدالله یکجا شد و مورد انتقاد تند هواداران حکمتیار واقع گردید.

پیش بینی آینده اینست که با توجه به میزان نا امنی ها در کشور، امکان انتخابات در سراسر افغانستان اگر نگوییم ناممکن لااقل دشوار خواهد بود. از جانب دیگر برنامۀ دولت جدید  امریکا در مورد افغانستان طوری است که نشان از یک سر درگمی مطلق دارد. با این تفصیل، اگر انتخاباتی هم صورت گیرد، افغانستان شمول نخواهد بود و بیشتر محدود به شهر های بزرگ خواهد شد. جایی که به اطمینان می توان گفت میزان حمایت از حزب اسلامی در آن ها زیاد نیست.

اما نظر ما اینست که اگر در یک انتخابات شفاف و بدور از زور و فشار و تقلب، هرکسی برندۀ انتخابات ریاست جمهوری گردد، باید از چنین کاری استقبال نماییم. وقتی مردم افغانستان به رضا و رغبت کامل کسی را به عنوان رئیس جمهور بر می گزینند، هرگونه اختلاف با چنین انتخاب، مخالفت با ارادۀ مردم افغانستان است اما اینکه یک حزب آن هم در کشوری درگیر جنگ و نا امنی، ماه ها قبل از انتخابات، خود را برندۀ انتخابات اعلام می نماید، بسیار مضحک می نماید.