عنایت

سرانجام برخی خیمه های جنبش رستاخیز برای تغییر، از جاده‌های شهر کابل برچیده‌ شد. با برچیدن خیمه ها، هم زمان این جنبش با نشر اعلامیه‌یی‌ گفته است که به خاطر احترام به مردم در ماه مبارک رمضان و احترام به تقاضای نماینده‌گان پارلمان این تصمیم گرفته شده‌است. اما تا هنوز برخی از خیمه ها به شمول خیمۀ مرکزی برچیده نشده است و گفته شده است که تا تحقق اهداف معترضان خیمه‌ها به عنوان محل اعتراض باقی می مانند.

برپایی خیمه‌های اعتراضی درکابل در پی چندین حادثۀ خونین در شهر کابل صورت گرفت و عمده ترین خواست معترضان، تأمین امنیت، حفظ جان شهروندان، احترام به خون شهداء، آوردن اصلاحات در رده های بالایی سکتورهای امنیتی گفته شده است. معترضان خواهان برکناری وزرای سکتور امنیتی به شمول مشاور امنیت ملی محمد حنیف اتمر نیز شده اند. اما حکومت به این خواست تمکین نکرده است و صرف با تعلیق درآوردن وظیفۀ فرمانده‌هان امنیه و گارنیزیون شهر کابل اکتفا کرده است، اقدامی که نه قناعت مردم را فراهم کرده است و نه معترضین را.

اعتراض اجتماعی مردم در شهر کابل حمایت های گسترده را هم در داخل و هم در سراسر قاره های اروپا و امریکا همراه داشت. این اعتراض ها هرچند از سوی حکومت با القاب های غیر واقع بینانه روبرو شد، اما باور عمومی این است که خواب را در چشمان کاخ نشیان حرام ساخت و حتی از ناتو   و سفارت امریکا خواستند تا در برابر این اعتراض ها بی توجه نباشند. پرواز جیت های جنگی ناتو بر فراز شهر کابل، جایی که صرف خیمه ها برپا شده بود، نشانۀ از ترس و تشویش قدرت مداران کابل بود.

از سوی هم برپایی خیمه ها و اعتراض مدنی در شهر کابل، اعتراض برخی احزاب طرفدار رئیس جمهور محمد اشرف غنی را نیز بر انگیخته است. حزب اسلامی شاخۀ گلبدین حکمت‌یار که تازه به پروسۀ صلح پیوسته است، برافراشتن خیمه‌ها را در شهر، غیر عقلانی و غیر شرعی خوانده و رهبر این گروه گفته است که باید هرچه زودتر این خیمه‌ها برداشته شوند.

در همین حال طرف داران حکومت، صبغت‌الله مجددی گفته است که برگزاری خیمه ها قهر و غضب خدا را به همراه دارد و از معترضان خواسته بود، تا به این روند پایان دهند. سید منصورنادری، اسماعیل یون و سید یوسف گیلانی از شخصیت های طرفدار حکومت نیز، برپایی خیمه ها را نکوهش کرده از معترضان خواسته بودند تا دیگر مزاحم مردم نشوند.

از سوی هم معترضان تأکید داشتند، موانعی که از سوی مقام‌ها یا نهادهای دولتی در کابل، به ویژه در راه‌ها و کوچه‌ها ایجاد گردیده و از مدت‌ها به این طرف سبب بندش راه شده نیز باید برداشته شوند. با وصف این که خیمه ها برداشته شده است، اما هنوز موانع ایجاد شده توسط حکومت پا برجاست و در مسیرهای منتهی به جاده های عمومی شهر خودنمایی می کنند و برای تردد مردم مزاحمت های کلانی را ایجاد کرده اند.

اعتراضات مدنی و روند خیمه ‌افرازی معترضان جنبش رستاخیز تغییر، پس از آن در کابل آغاز شد که در جریان تظاهرات معترضان در پیوند به حملۀ خونین انتحاری دهم جوزا در کابل، پنج تن از تظاهر کننده‌گان  توسط شلیک نیروهای امنیتی شهید و شمار دیگر زخمی شدند. یک روز بعد از آن در روز برپایی نماز جنازۀ سالم ایزدیار، قربانی اعتراض ها، حملات زنجیرۀ به هدف از میان برداشتن رهبران جمعیت اسلامی صورت گرفت و در آن رخداد حدود ۲۰ تن از هموطنان ما شهید و تعدادی هم زخمی شدند. این رخداد، اعتراض برخی احزاب جهادی، شورای ملی و جمعیت اسلامی افغانستان را برانگیخت. اکثریت اعضای شورای رهبری جمعیت اسلامی که در این حادثه حضور داشتند، اما به هیچ کدام آسیب نرسید.

ترورهای هدفمند زنجیره‌ای سال‌ها است که ادامه دارد و عمدتاً رهبران و فرماندهان جمعیت اسلامی هدف قرار می گیرند. این بار جمعیت با نشر اعلامیه‌یی موقف جدی گرفت و از حکومت خواست تا مقامات امنیتی را از وظایف شان برکنار و در سکتور امنیت اصلاحات جدی بیارند. اما تا هنوز جانب حکومت نه خواست جمعیت و نه هم به خواست جنبش رستاخیز برای تغییر، جواب قناعت بخش نداده است. صرف لوی سارنوالی گفته است که موضوع تحت بررسی قرار دارد و در آیندۀ نزدیک یافت های خود را نسبت به حوادث اخیر شریک مردم می سازد.

جانب حکومت با اتلاف وقت و بی توجهی به خواست های مشروع مردم و حزب جمعیت قصد دارد، تا جمعیت از حکومت  خارج شود. اما سخنگوی جمعیت اسلامی  واقف حکیمی در گفتگو با یک رسانۀ برون مرزی گفته است که، حکومت وحدت ملی در یک ائتلاف با جمعیت ساخته شده است و این حزب اصلن قصد خروج از حکومت را ندارد. بلکه تأکید دارد تا رئیس جمهور و رئیس اجرایی به اجرایی شدن توافقاتی که رویکرد اصلاحی دارد و بن‌مایۀ حکومت وحدت ملی را می سازد، توجه نمایند.