تکساری حادثۀ ۲۴حوت۱۳۵۷ هرات، یکی از خونبارترین جنایت بشری در نیمۀ قرن بیستم افغانستان است که از سوی حزب دموکراتیک و حامیان کمونیست آن صورت گرفت، و پس لرزه های آن هنوز به گوش ها طنین انداز است و این حادثه قساوت و جنایت آشکار اتحاد شوروی را در قبال ملت مسلمان افغانستان نشان می […]

تکساری

حادثۀ ۲۴حوت۱۳۵۷ هرات، یکی از خونبارترین جنایت بشری در نیمۀ قرن بیستم افغانستان است که از سوی حزب دموکراتیک و حامیان کمونیست آن صورت گرفت، و پس لرزه های آن هنوز به گوش ها طنین انداز است و این حادثه قساوت و جنایت آشکار اتحاد شوروی را در قبال ملت مسلمان افغانستان نشان می دهد. دراین قیام هزاران شهروند هرات به خاطر آزادی قربانی دادند، اما کمتر به هدف خود رسیدند؛ زیرا هنوز زورگویی، نفاق، سرکوب و نبود حاکمیت قانون در کشور وجود دارد. یکی از چالش های بزرگی که مردم افغانستان از آن رنج می برنند و دشواری های آن را به شانه عمل می کنند، و در قبال آن هزینه های سنگین پرداخته و می پردازند، همان بحران مداحله و نفوذ کشورهای بزرگ جهانی و منطقه‎یی بوده است.

مداخله و نفوذ قدرت های بزرگ جهانی و منطقه‎یی افغانستان را به میدان بازی ها و رقابت های منطقه‎یی تبدیل نموده است. همین مداخله و نفوذ اکنون کشور را به نطقۀ تقابل قدرت های بزرگ جهانی و منطقه‎یی تغییر جهت داده است. افغانستان از نیمۀ قرن هژدهم تا نیمۀ قرن بیستم میدان رقابت بریتانیا و روسیۀ تزاری قرار گرفت و در نیمۀ دوم قرن بیستم باری دیگر مورد تجاوز اتحاد شوروی وقت قرار گرفت و همزمان با آن فضای جنگ سرد و فضای دو قطبی با تمام شدت خود میان شرق و غرب ادامه یافت و اشغال افغانستان توسط اتحاد شوروی وقت فضای نظم جهانی را متشنج ساخت و تعدادی از کشورهای مخالف نظام سیاسی اتحاد شوروی در مقابله در برابر اشغال قرار گرفت و جنگ تمام عیار در کشور آغاز شد.

ایالات متحدۀ امریکا کمربند امنیتی خود را در برابر مهار کمونیزم به وجود آورد؛ زیرا امریکا افغانستان را در بلوک شرق به رهبری اتحاد شوروی قرار داده بود. با اشغال افغانستان توسط اتحاد شوروی وقت قیام ها از هر گوشه و کنار افغانستان؛ به ویژه در شهر کابل در سوم حوت و در ۲۴ حوت در هرات به وقوع پیوست. حرکت های مضحک، بی معنا و بی هدف حزبی و نمایش های جوانان بی هدف و طرفداران کودتای ۱۳۵۷ آماده خشونت و سرکوب مردم افغانستان بودند. حمله بر ارزش های فرهنگی و باور های دینی مردم، کشتار های جمعی توسط جوانان حزب دموکراتیک سراسر کشور را فرا گرفته بود.

لیستی که دو سال قبل به کمک کشور هالند انتشار یافت، نشان می دهد که کودتاچیان چگونه با بی رحمی تعدادی را سر به نیست نمودند و افغانستان در آن روز به یک مسلخ حزب دموکراتیک تبدیل شده بود. آنچه در افغانستان طی سال های حاکمیت حزب دموکراتیک وجود داشت، خون، قتل و کشتار مردم بی گناه بود. ۲۷ دسمبر ۱۹۷۹م افغانستان از سوی اتحاد شوروی اشغال شد. در نتیجه این اشغال برق آسا مردم خشم خود را در برابر این اشغال تبارز دادند و در نتیجۀ جهاد و مقاومت در برابر اشغال گران شکل گرفت. جنگ های سه دهه صدها هزار خانواده را داغدار ساخته است.

هرات در ۲۴حوت شاهد قربانی فرزندان خود در راه آزادی کشور بود. حادثۀ هرات، خونین ترین فاجعۀ بشری در نیمۀ قرن بیست در افغانستان است که یک نیروی اتومی جهان با طیاره های بم افگن پیشرفته به روی مردم بم پرتاب کردند و در میان مردم کین، نفرت و جنایت را خلق نمودند. این جنایت بشری که توسط اتحاد شوروی انجام پذیرفت و سر دمداران حزب دموکراتیک از آن به خوشحالی یاد می نمودند، در غبار بی مهری های چند دهۀ اخیر بر روی آن خاک انداخته شد، ورنه جای داشت که عامل این جنایات بشری و حامیان آن در افغانستان محاکمه و باز خواست قانون می شدند.

این اشغال هر روز یک جنایت تازه در افغانستان به وجود می آورد و همه روزه مردم شهروندان افغانستان به وسیلۀ حزب دموکراتیک و حامیان بین المللی شان سلاخی می شدند. باید به کسانی که در راه آزادی، عزت و سرافرازی جان داده اند، ارج گذاشت. ما به خاطری به حادثۀ ۲۴ حوت هرات ارج می گذاریم که یک چنین حرکت ها، مسیر مبارزۀ مسلحانه را در برابر اشغال مشخص نمود و این قیام سرآغاز تمام قیام ها در افغانستان گردید.

قیام های مردم افغانستان به شمول قیام ۲۴ حوت در هرات فقط به خاطر آزادی، خود مختاری ملی، حفظ ارزش های ملی و دینی بوده است. پس از پیروزی مجاهدان در سال گشت پیروزی جهاد در تجلیل از این روز در یک نشستی در هرات شرکت نمودم. در دامنۀ مشرف به زیارت خواجه عبدالله انصاری، تمثال های شهدایی را مشاهده نمودم که دست های شان با حمامه های شان بسته شده بود و در جبین هریک از این شهداء آثار و داغ های شلیک مرمی وجود داشت. در میان شهداء اطفال، جوانان و پیران دیده می شدند که حاکی از جنایت حزب دموکراتیک و حمله هوایی بی رحمانۀ اتحاد شوروی وقت به مردم هرات بود.

در آن روز مردم هرات و سایر اقوام افغانستان قاتلان و جنایت پیشه گان خود را می شناختند، جزء چند حادثۀ محدود دیگر مردم دست به انتقام نزدند که این کار عظمت، بزرگی و گذشت مردم افغانستان را در برابر قاتلان خود نشان می دهد. باید گفت که این قیام نقطۀ عطف در تاریخ معاصر افغانستان است که با هیچ دلیل و برهان این جنایت بشری قابل توجیه نیست، باید به این قیام ارج گذاشت و این جنایتی بزرگی را که سر دمداران حزب دموکراتیک انجام داده بودند، باید به دیگران بدون کم و کاست انتقال داد که درآن صورت، (تا سیه روی شود هرکی در او غش باشد).