منصوری

دو هفته پیش، خواجه آصف وزیر دفاع پاکستان در مجلس سنای آن کشور اظهار داشت: ”به منظور تأمین امنیت سرحدات شان گویا به نیروهای امنیتی بیشتر ضرورت دارند و باید افزایش داده شود“.  این بهانه ای است به خاطر دریافت مساعدت های بیشتر نه در جهت تضعیف و از بین بردن تروریزم، بلکه در جهت ترغیب و تشویق بنیادگرایی و رادیکالیزم افراطی.

طوری که بر همگان آشکار است از حدود یک و نیم دهه بدین طرف کشور پاکستان به بهانۀ مبارزه با تروریزم و افراط گرایی ده ها میلیارد دالر را از جامعۀ جهانی به خصوص ایالات متحدۀ امریکا اخذ نموده است اگر میزان دریافت کمک ها و مبارزۀ نظامیان پاکستان را به قولی مقایسه کنیم به وضوح در می یابیم که گروه های تروریستی بعد از سال ۲۰۰۱ الی اکنون به مراتب قوی تر، مجهز تر، افراطی تر و متوحش تر گردیده اند. در آن زمان این گروه به صورت کُل از کشور متواری و توان مقابله را از دست داده بودند اما دیده شد که با گذشت هر روز پاکستان از پول های کمک شده نه تنها که در امر مبارزه با آنها اصلاً گام بر نداشته اند و بر عکس در تقویۀ این گروه ها از هیچ کمکی دریغ نه نموده اند.

البته نباید فراموش کرد که جامعۀ جهانی در رأس ایالات متحدۀ امریکا نیز تا اکنون از جانب کشور حامی تروریزم به قولی اغفال گردیده اند و پاکستان با وارونه جلوه دادن حقایق تا اکنون مؤفق بوده اند. چگونه می توان تصور داشت با موجودیت بیشتر از صد هزار نفر نیروی مسلح مجهز با سلاح های پیشرفته، قادر به تأمین امنیت سرحدات نباشد و نمی توانند جلو تردد گروه های تروریستی را در آنجا بگیرد.

از اظهارات وزیر دفاع پاکستان چنین بر می آید که آنها در نظر دارند به بهانۀ ازدیاد نیروهای سرحدی با دریافت کمک های مالی، لوژستیکی، تسلیحاتی بیشتر گروه های تروریستی را آموزش، تمویل، تجهیز و اعزام نماید حتی گروه های بنیادگرای دیگری را نیز تولید نماید.

طوری که تا حال گفته آمدیم عملکرد کشور حامی تروریزم به قولی مانند آفتاب روشن است و در آن هیچ گونه شک و شبهه یی وجود ندارد که نظامیان پاکستان بانی و حامی تروریزم می باشند چنانچه می توان از شوراهای طالبان در کویته، پشاور، شبکۀ حقانی و ده ها گروهک های تروریستی دیگر را نامبرد که تحت حمایت همه جانبۀ آنها در نقاط مختلف آن کشور زنده گی آرام داشته و با فامیل های شان بسر می برند.

همه ساله گروه های تروریستی منجمله طالبان به دیکته و دستور باداران خارجی شان عملیات هایی را در افغانستان نامگذاری و دست به کشتار افراد ملکی و بیگناه می زنند، چنانچه امسال حملات شان را تحت نام عمری نام نهادند که نتایج ابتدایی آن هویدا گردید، هیچ دستآوردی جز کشتار افراد ملکی و بیگناه نداشته اند. گروه طالبان حملات وسیع شان را در برخی از ولایات کشور منجمله کندز و بغلان به راه انداختند اما منتج به شکست شده و طبق آمارها، ده ها تن از افراد مربوط به طالبان کشته و زخمی شده اند.

پس بر جامعۀ جهانی در رأس ایالات متحدۀ امریکا است تا دیگر فریب گفتار و اظهارات مکارانۀ حلقات نظامی و استخباراتی پاکستان را نخورده، نه تنها هیچ کمکی به بهانۀ مبارزه با تروریزم به آنها نه نمایند، بلکه فشارهای لازم و واقعی را بالای شان وضع نماید تا جهانی مملو از صفا و امنیت داشته باشیم.